پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 11 |
| تعداد شماره‌ها | 226 |
| تعداد مقالات | 2,285 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,515,549 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,577,084 |
تعیین تاثیر حاد سردکردن فعال و غیرفعال بعد از ورزش بر تغییرات فشارخون و ضربان قلب بازیکنان نوجوان پسر بسکتبالیست | ||
| مطالعات آموزش علوم ورزشی | ||
| مقاله 7، دوره 1، شماره 1، تیر 1402، صفحه 49-54 اصل مقاله (285.78 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| امیر مونسان* 1؛ فاطمه نورزاد2 | ||
| 1دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، ایران | ||
| 2معلم تربیت بدنی، تهران، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 02 اسفند 1401، تاریخ بازنگری: 09 اردیبهشت 1402، تاریخ پذیرش: 31 خرداد 1402 | ||
| چکیده | ||
| زمینه و هدف: عموماً اعتقاد بر این است که سردکردن فعال برای ارتقای ریکاوری پس از ورزش مؤثرتر از سردکردن غیرفعال بدون فعالیت است. با این حال، تحقیق در مورد این موضوع هرگز ترکیب نشده است که آیا این باور درست است یا خیر. این بررسی تاثیر حاد سردکردن فعال و غیرفعال بعد از ورزش بر تغییرات فشارخون و ضربان قلب بازیکنان نوجوان پسر بسکتبالیست مقایسه کرد. روش‌ها: پژوهش حاضر بر تعداد 20 پسر نوجوان بسکتبالیست بین سنین 12 تا 14 سال از آکادمی بسکتبال مهر اراک بود که به صورت داوطلبانه و سپس به طور تصادفی در دو گروه برابر 10 نفری تقسیم بندی شدند. داده‌های پایه شامل قد، وزن، شاخص توده بدن و میزان ضربان قلب و فشارخون افراد در مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون اندازه‌گیری شد. گروه اول آزمودنی ها با روش سردکردن فعال (ایستا) و گروه دوم با یک سردکردن غیرفعال شامل نشستن، دراز کشیدن یا ایستادن (بدون راه رفتن) 1 ساعت پس از تمرین مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و از آزمون تی دو نمونه مستقل جهت بررسی معناداری تفاوت بین گروه‌ها استفاده شد. یافته ها: نتایج، احتمال بی تاثیر بودن سردکردن بر فشارخون و ضربان قلب بسکتبالیست های پسر نوجوان را نشان داد. نتیجه گیری: بر اساس شواهد تجربی موجود ، سردکردن فعال تا حد زیادی برای بهبود بیشتر فشارخون و ضربان قلب پس از ورزش بی اثر است، اما با این وجود ممکن است در مقایسه با سرد کردن غیرفعال فوایدی را ارائه دهد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سردکردن"؛ ضربان قلب"؛ فشارخون سیستولی و دیاستولی"؛ "؛ بسکتبال" | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Effect of Acute active and Passive Cool-Down After Exercise on Changes in Blood Pressure and Heart Rate of Teenage Boy Basketball Players | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Amir Mounesan1؛ Fatemeh Nourzad2 | ||
| 1Faculty of Sport Sciences, Islamic Azad University, Karaj, Iran | ||
| 2Physical Education Teacher, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Background and Objective: Active cool-down is generally believed to be more focused than passive cool-down without activity for promoting post-exercise recovery. However, research has never been done to see if this belief is true. This study compared the acute effect of active and passive cool-down after exercise on blood pressure and heart rate of teenage boy basketball players. Methods: The current research was on the number of 20 teenage basketball players between the ages of 12 and 14 from Mehr Arak Basketball Academy, who were voluntarily and then randomly divided into two groups of 10 people. Basic data including height, weight, body mass index, heart rate and blood pressure were measured in the pre-test and post-test stages. The first group of subjects was evaluated with an active (static) cool-down method and the second group with a passive cool-down including sitting, lying or standing (without walking) 1 hour after exercise. To analyze the data, the Kolmogorov-Smirnov test and the t-test of two independent samples were used to check the significance of the difference between the groups. Finding: The results showed the possibility that cool-down has no effect on the blood pressure and heart rate of teenage boy basketball players. Conclusion: Based on the available empirical evidence, active cool-down is largely ineffective for further improvement in blood pressure and heart rate after exercise, but may nevertheless provide benefits compared with passive cool-down. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| cool-down", heart rate", .", systolic and diastolic blood pressure", ", basketball" | ||
| مراجع | ||
|
[1] Crowther F, Sealey R, Crowe M, Edwards A, Halson S. Team sport athletes’ perceptions and use of recovery strategies: a mixed-methods survey study. BMC Sports science, medicine and rehabilitation. 2017;9(1):1-10.
[2] Judge LW, Bellar DM, Gilreath EL, Petersen JC, Craig BW, Popp JK, et al. An examination of preactivity and postactivity stretching practices of NCAA division I, NCAA division II, and NCAA division III track and field throws programs. The Journal of Strength & Conditioning Research. 2013;27(10):2691-9.
[3] Judge LW, Bodey KJ, Bellar D, Bottone A, Wanless E. Pre-Activity and Post-Activity Stretching Perceptions and Practices in NCAA Division I Volleyball Programs. ICHPER-SD Journal of Research. 2010;5(1):68-75.
[4] Tavares F, Healey P, Smith TB, Driller M. The usage and perceived effectiveness of different recovery modalities in amateur and elite Rugby athletes. Performance Enhancement & Health. 2017;5(4):142-6.
[5] Van Wyk DV, Lambert MI. Recovery strategies implemented by sport support staff of elite rugby players in South Africa. South African journal of physiotherapy. 2009;65(1):41-6.
[6] Popp JK, Bellar DM, Hoover DL, Craig BW, Leitzelar BN, Wanless EA, et al. Pre-and post-activity stretching practices of collegiate athletic trainers in the United States. The Journal of Strength & Conditioning Research. 2017;31(9):2347-54.
[7] Takahashi T, Miyamoto Y. Influence of light physical activity on cardiac responses during recovery from exercise in humans. European journal of applied physiology and occupational physiology. 1998;77:305-11.
[8] Barak OF, Ovcin ZB, Jakovljevic DG, Lozanov-Crvenkovic Z, Brodie DA, Grujic NG. Heart rate recovery after submaximal exercise in four different recovery protocols in male athletes and non-athletes. Journal of sports science & medicine. 2011;10(2):369.
[9] Carter III R, Watenpaugh DE, Wasmund WL, Wasmund SL, Smith ML. Muscle pump and central command during recovery from exercise in humans. Journal of Applied Physiology. 1999;87(4):1463-9. [10] Crisafulli A, Orru V, Melis F, Tocco F, Concu A. Hemodynamics during active and passive recovery from a single bout of supramaximal exercise. European journal of applied physiology. 2003;89:209-16. [11] Romero SA, Minson CT, Halliwill JR. The cardiovascular system after exercise. Journal of Applied Physiology. 2017;122(4):925-32.
[12] Van Lieshout JJ, Wieling W, Karemaker JM, Secher NH. Syncope, cerebral perfusion, and oxygenation. Journal of Applied Physiology. 2003;94(3):833-48.
[13] Journeay WS, Reardon FD, McInnis NH, Kenny GP. Nonthermoregulatory control of cutaneous vascular conductance and sweating during recovery from dynamic exercise in women. Journal of applied physiology. 2005;99(5):1816-21.
[14] Crowther F, Sealey R, Crowe M, Edwards A, Halson S. Influence of recovery strategies upon performance and perceptions following fatiguing exercise: a randomized controlled trial. BMC Sports Science, Medicine and Rehabilitation. 2017;9:1-9.
[15] Hadavi F FA, Izadi A. Measurement, evaluation and assessment in physical education: Hatmi publication; (2013).
[16] Raeder C, Wiewelhove T, Schneider C, Döweling A, Kellmann M, Meyer T, et al. Effects of active recovery on muscle function following high-intensity training sessions in elite Olympic weightlifters. Adv Skelet Muscle Funct Assess. 2017;1(1):3-12.
[17] Tessitore A, Meeusen R, Cortis C, Capranica L. Effects of different recovery interventions on anaerobic performances following preseason soccer training. The Journal of Strength & Conditioning Research. 2007;21(3):745-50.
[18] Mika A, Oleksy Ł, Kielnar R, Wodka-Natkaniec E, Twardowska M, Kamiński K, et al. Comparison of two different modes of active recovery on muscles performance after fatiguing exercise in mountain canoeist and football players. PloS one. 2016;11(10):e0164216. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,827 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 543 |
||