پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 13 |
| تعداد شماره‌ها | 200 |
| تعداد مقالات | 2,008 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,680,170 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,937,363 |
تبیین پارادوکس «تعالی و انکار تعالی»برهمن در اوپانیشادها | ||
| پژوهش های هستی شناختی | ||
| مقاله 7، دوره 11، شماره 22، اسفند 1401 اصل مقاله (415.07 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22061/orj.2023.1856 | ||
| نویسنده | ||
| شهناز شایان فر | ||
| دانشیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی، دانشکده الهیات، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 24 اسفند 1401، تاریخ پذیرش: 24 اسفند 1401 | ||
| چکیده | ||
| دربارۀ متعالی بودن یا حلولی بودن «برهمن» اوپانیشادها ، تفسیرهای متفاوتی ارائه شده است. طیفی بر این باور هستند که اوپانیشادها به نوعی بازگشت از جهان به درون آدمی است و گذر از آرای مشرکانه به آرای وحدتگرایانه در هند است. در مقابل، گروهی از همه خدایی و حلول برهمن در اوپانیشادها سخن میگویند. همچنین، «برهمن» به روایت اوپانیشادها گاهی به اوصاف پدیدههای این جهانی متصف میشود و زمانی متعالی از هر اسم و وصف و شناختی معرفی میشود. پرسش نگارنده این است: پارادوکس تعالی و انکار تعالی برهمن را چگونه میتوان تبیین کرد؟ نتایج این پژوهش عبارت است از: یکم. در اوپانیشادها ما با تعالی صرف برهمن روبرو نیستیم و مدام تعالی برهمن اثبات و انکار میشود. این پدیدةبظاهرتناقضآمیز در اوپانیشادها را میتوان با تفکیک دو مقام ذات و فعل یا تفکیک دو ساحت باطن و ظاهر برهمن برطرف کرد؛ دوم. برهمن در مقام ذات برخوردار از همة گونههای تعالی بجز تعالی وجودی است و در همین برهمن در مقام فعل، همة گونههای تعالی نفی میشود و آنچه اثبات میشود حضور است نه حلول؛ سوم. نامها و ویژگیهای شایع و رایجی را که میان ما مرسوم است نمیتوان بر برهمن اطلاق کرد چون برهمن نامتناهی است و نامها و ویژگیهای رایج، تعینبخش و محدود کننده است و قاعدتاً برهمن باید رها و متعالی از این امور تقیدبخش باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اوپانیشادها؛ برهمن؛ تعالی؛ تعالی وجودی؛ تعالی شأنی؛ تعالی معرفتی؛ تعالی زبانی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Explanation of the Paradox of "Sublimeness and Denial of Sublimity" of Brahman in the Upanishads | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Shahnaz Shayanfar | ||
| Department of Philosophy and Islamic Wisdom, Faculty of Theology, Alzahra University, Tehran, Iran Research Department of Studies of India | ||
| چکیده [English] | ||
| Different interpretations have been given about the transcendence or dissolution of the "Brahman" of the Upanishads. There are some who believe that: Upanishads are a kind of return from the world to the inner person and it is a transition from polytheistic views to unificationist views in India. On the other hand, a group speaks of all divinity and dissolution of Brahman in the Upanishads. Also, according to the Upanishads, "Brahman" is sometimes described as the phenomena of this world, and sometimes it is introduced as superior to any name, description, or cognition. The writer's question is: How can the paradox of exaltation and denial of Brahman be explained? The results of this research are: 1. In the Upanishads, we are not faced with the mere supremacy of Brahman, and the supremacy of Brahman is constantly proved and denied. This apparently contradictory phenomenon in the Upanishads can be resolved by separating the two positions of essence and verb, or separating the inner and outer realms of Brahman; Second. Brahman in the position of essence has all kinds of transcendence except existential transcendence, and in this same Brahman, in the position of action, all kinds of transcendence are negated, and what is proved is presence, not solution; Third. Common names and characteristics that are common among us cannot be applied to Brahman because Brahman is infinite and common names and characteristics are determinative and limiting, and as a rule, Brahman should be abandoned and The Supreme Being of these matters is binding. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Upanishads, Brahman, Transcendence, Existential Transcendence, Dignified Transcendence, Cognitive Transcendence, Linguistic Transcendence | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 75 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 120 |
||