دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات13
تعداد شماره‌ها200
تعداد مقالات2,008
تعداد مشاهده مقاله2,680,172
تعداد دریافت فایل اصل مقاله1,937,363
مرادی, امیر, ضرغامی همراه, سعید. (1401). نقش آموزش برخط در پرورش خودفرمانی فردی دانشجویان با تأکید بر سازه‌گرایی اجتماعی. فناوری آموزش, 16(4), 763-778. doi: 10.22061/tej.2022.8465.2675
امیر مرادی; سعید ضرغامی همراه. "نقش آموزش برخط در پرورش خودفرمانی فردی دانشجویان با تأکید بر سازه‌گرایی اجتماعی". فناوری آموزش, 16, 4, 1401, 763-778. doi: 10.22061/tej.2022.8465.2675
مرادی, امیر, ضرغامی همراه, سعید. (1401). 'نقش آموزش برخط در پرورش خودفرمانی فردی دانشجویان با تأکید بر سازه‌گرایی اجتماعی', فناوری آموزش, 16(4), pp. 763-778. doi: 10.22061/tej.2022.8465.2675
مرادی, امیر, ضرغامی همراه, سعید. نقش آموزش برخط در پرورش خودفرمانی فردی دانشجویان با تأکید بر سازه‌گرایی اجتماعی. فناوری آموزش, 1401; 16(4): 763-778. doi: 10.22061/tej.2022.8465.2675

نقش آموزش برخط در پرورش خودفرمانی فردی دانشجویان با تأکید بر سازه‌گرایی اجتماعی

فناوری آموزش
مقاله 8، دوره 16، شماره 4 - شماره پیاپی 64، مهر 1401، صفحه 763-778    اصل مقاله (809.9 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22061/tej.2022.8465.2675
نویسندگان
امیر مرادی* 1؛ سعید ضرغامی همراه2
1گروه علوم‌تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه فرهنگیان کرمانشاه، ایران
2گروه فلسفه تعلیم و تربیت، دانشکده علوم‌تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
تاریخ دریافت: 17 اردیبهشت 1401،  تاریخ بازنگری: 25 مرداد 1401،  تاریخ پذیرش: 30 شهریور 1401 
چکیده
پیشینه و اهداف: آموزش برخط در بستر مجازی و از طریق اینترنت انجام می­شود و هدف آن فراهم آوردن فرصت­هایی برای آموختن است و خودفرمانی فردی دانشجویان در فرایند یاددهی- یادگیری یکی از عوامل تحقق این هدف است. لذا یکی از رسالت ­های دانشگاه ­ها، پرورش دانشجویان دارای منش خودفرمانی بوده تا هماهنگ با ارزش­هایی که پذیرفته ­اند زندگی کنند و اگر در پرورش چنین دانشجویانی موفق عمل نکنند؛ در دو حوزه‌ آموزش و پژوهش نیز موفقیت چندانی به دست نخواهند آورد. از سوی دیگر، فناوری آموزش برخط ابزاری خنثی نبوده و می­تواند به ازای تضعیف برخی از جنبه­های تجربه دانشجویان، ابعاد دیگری را رشد و توسعه دهد، گسترش آموزش برخط در دانشگاه ­ها می­تواند فرصت­ها و تنگناهای آموزشی و تربیتی نوظهوری را برای دانشجویان به وجود آورد که نیازمند بررسی فلسفی است. بین صاحب­نظران در مورد نقش آموزش برخط در پرورش خودفرمانی فردی توافق نظر وجود ندارد. برخی معتقدند که پرورش خودفرمانی فردی در محیط آموزش برخط مغفول مانده و اصولاً آموزش برخط را برای شبیه‌سازی فعالیت‌های تربیتی مناسب نمی‌بینند. در مقابل موافقان بر این باورند که از طریق تجهیزات، امکانات و قابلیت‌های فراوان آموزش برخط رشد خودفرمانی فردی دانشجویان امکان‌پذیر است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش آموزش برخط در پرورش خودفرمانی فردی با تأکید بر سازه­ گرایی اجتماعی است.
روش‌ها‌: پژوهش حاضر فلسفی و از نوع تحلیل مفهومی و زبانی و تحلیل منطقی فرارونده است. در گام نخست جهت پاسخ به سؤال پژوهش، روش ما تحلیل مفهومی و زبانی است که دربردارنده‌ تحلیل، تفسیر و وضوح بخشی مفهوم آموزش برخط از یک طرف و تحلیل مفاهیم خودفرمانی فردی و سازه گرایی اجتماعی از طرف دیگر است. در گام دوم، با بهره­گیری از روش تحلیل منطقی فرارونده، شرط منطقی استفاده از یک مفهوم را بررسی می­ کنیم. در گام سوم، از روش استنتاجی به‌صورت قیاس نظری جهت استنتاج شواهد سازنده و غیرسازنده آموزش برخط در پرورش خودفرمانی فردی استفاده می‌شود. جامعه منابع پژوهش شامل کلیه اسناد، مدارک و منابع مرتبط با آموزش برخط، خودفرمانی فردی و سازه­گرایی اجتماعی و نمونه منابع شامل اسناد، مدارک و منابع فارسی و لاتین، چاپی و الکترونیکی معتبر و مرتبط با موضوع و مفاهیم پژوهش بود. با توجه به ماهیت پژوهش، ابزار و روش گردآوری داده­ ها شامل برگه ­های فیش و بهره­گیری از روش فیش­ برداری از منابع مذکور و روش تجزیه و تحلیل داده­ های گردآوری شده، کیفی و مبتنی بر تحلیل فلسفی و منطقی بود.
یافته‌ها: براساس سازه­ گرایی اجتماعی آموزش برخط از یکسو با توسعه یادگیری مادام ­العمر، تغییر فرایند یاددهی- یادگیری، رشد ابعاد خودفرمانی فردی، انعطاف­پذیری در فراگیری و امکان گمنامی و پنهان کردن هویت دانشجویان زمینه‌ پرورش خودفرمانی فردی را فراهم نموده است. از سوی دیگر، به علت اعتماد افراطی به داوری اخلاقی دانشجو، ترویج دانشجومحوری، شیوع انتخاب التقاطی به جای انتخاب آگاهانه و آزادانه، پیروی دانشجویان از رغبت­های شخصی و رشد افراطی خودمحوری نقشی غیرسازنده در پرورش خودفرمانی فردی داشته است.
نتیجه‌گیری: بر بنیاد سازه­گرایی اجتماعی و عاملیت همزمان فناوری و انسان، آموزش برخط از طریق تغییر ماهیت، علایق و قصد‌های دانشجویان می­تواند نقشی سازنده یا غیرسازنده در پرورش خودفرمانی فردی آن‌ها داشته باشد. اما آموزش برخط تحت التزام قرائت خاصی نیست و می‌تواند از سوی بازیگران گوناگون و به روش‌های متفاوت قرائت شود. بدین ترتیب امکان مداخله، اصلاح و جهت‌دهی به فرایند توسعه‌  آموزش برخط در پرورش خودفرمانی فردی از سوی بازیگرانش فراهم شده است. در نتیجه می­توان نقش غیرسازنده آموزش برخط در پرورش خودفرمانی فردی را با بهره­گیری بیشتر از فناوری‌های چندرسانه‌ای و تعاملی‌تر کردن محیط یادگیری برخط کاهش و تبدیل به فرصت کرد.
کلیدواژه‌ها
آموزش برخط؛ خودفرمانی فردی؛ سازه گرایی اجتماعی
موضوعات
آموزش الکترونیکی
عنوان مقاله [English]
The role of online education in developing students' personal autonomy with an emphasis on social constructivism
نویسندگان [English]
A. Moradi1؛ S. Zarghami2
1Department of Educational Sciences and Psychology, Farhangian University, , Iran
2Department of Philosophy of Education, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Kharazmi University, Tehran, Iran
چکیده [English]
Background and Objectives: Online education is done on a virtual platform and through the Internet and its purpose is to provide opportunities for learning, and students' personal autonomy in the teaching-learning process is one of the contributing factors to achieve this goal. Therefore, one of the missions of universities is to educate students with personal autonomy to live in harmony with the values they have accepted and if they are not successful in educating such students, they will not achieve much success in the two fields of education and research. On the other hand, online education technology is not a neutral tool and can grow and develop some other dimensions in exchange for weakening some aspects of students' experience. The expansion of online education in universities can create emerging educational and upbringing opportunities for students, which requires philosophical study. There is no consensus on the role of online education in fostering personal autonomy. Some argue that the development of individual personal autonomy in online education has been neglected and they basically do not find online education suitable for simulating educational activities. Contrarily, the proponents believe that through the abundant equipment, facilities and capabilities of online education, the growth of students' individual self-government is possible. Therefore, the purpose of this study is to explore the role of online education in deeloping students' personal autonomy with an emphasis on social constructivism.
Methods: The present study is philosophical and of the type of conceptual and linguistic analysis and logical analysis. In the first step to answer the research question, our method is conceptual and linguistic analysis, which includes the analysis, interpretation and clarification of the concepts of online education on the one hand and the analysis of the concept of individual self-government and social constructivism on the other hand. In the second step, using the method of transcendental logical analysis, we examine the logical condition of using a concept. In the third step, the inferential method and the type of theoretical analogy are used to infer constructive and non-constructive evidence of online education in cultivating personal autonomy. The community of research resources included all documents, credential and resources related to online education, personal autonomy and social constructivism and sample sources included documents and evidences in Persian and Latin, print and electronic, valid and related to the subject and concepts of the research. Due to the nature of the research, the tools and methods of data collection included Fish sheets and using the Fishing method from the mentioned sources and the method of analyzing the collected data was qualitative and based on philosophical and logical analysis.
Findings: Based on social constructivism, online education, on the one hand, with the development of lifelong learning, changing the teaching- learning process, the growth of the dimensions of personal autonomy and Flexibility in learning and the possibility of anonymity and concealment of students' identity has provided the ground for individual self-regulation. On the other hand, Online education due to the extreme trust in student ethical judgment, promoting student-centeredness, the prevalence of eclectic choice instead of conscious and free choice, students' pursuit of personal desires and the extreme growth of self-centeredness have played a non-constructive role in fostering individual self-government.
Conclusion: Based on social constructivism and the simultaneous agency of technology and human beings, online education through changing the nature, interests and intentions of students can play a constructive or non-constructive role in cultivating their personal autonomy. But online education is not read in a specific compulsory format and can be read by different actors in different ways. Thus, it is possible for its actors to intervene, modify and direct the development process of online education in cultivating individual self-government. As a result, the non-constructive role of online education in fostering personal autonomy can be reduced and turned into opportunities by making more use of multimedia technologies and making the online learning environment more interactive.
کلیدواژه‌ها [English]
Online education, Personal autonomy, Social constructivism
مراجع
[1] Paudel, P. Online education: Benefits, challenges and strategies during and after COVID-19 in higher education. International Journal on Studies in Education. 2021; 3(2): 70–85.

[2] Altbach, P. G., & de Wit, H. Responding to COVID-19 with IT: A transformative moment? International Higher Education. 2020; 103: 3–4.

[3] Mehta S, Kalra M. Information and communication technologies: A bridge for social equity and sustainable development in India. Int Inf Lib Rev. 2006; 38(3): 147-60.

[4] Thompson, M. G. The way of Authenticity and the quest for personal thtegrity. European Journal Psychotherapy, counselling and Health. 2005; 7(3): 143-157.

[5] Kelley MA, Connor A, Kun KE,  Salmon ME. Social responsibility: Conceptualization and embodiment in a school of nursing. International Journal of Nursing Education Scholarship. 2008; 5(1): 1-16.

[6] Gracia D. The many faces of autonomy. Springer Science and Business Media. B.V. 2012.

[7] Dearden RF. Autonomy as an Educational Ideal. In: Brown SC. (ed). Philosophers Discuss Education. London: Macmillan; 1975.

[8] Strike K. Liberty and Learning. Oxford: WileyBlackwell; 1982.

[9] Peters RS. Freedom and the development of the free man. In: JF Doyle. (ed). Educational Judgments. London: Rutledge; 1973.

[10] Paton HJ. The Moral Law: Kant's Groundwork of the Metaphysic of Morals - A New Translation with Analysis and Notes (Hutchinson University Library Series). London: Hutchinson; 1963.

[11] Heidari, MH. Personal autonomy as an educational goal and the study of its contexts and place in Iranian education [dissertation]. St Mohammad Ja`far Pakseresht: University of Shahid Chamran Ahvaz; 1388.

[12] Hume, David. An Enquiry Concerning Human Understanding: And Other Writings (Cambridge Texts in the History of Philosophy). Edited by Stephen Buckle. Cambridge. 2007.

[13] Pakseresht MJ. [Philosophical and ideological perspective on education]. Gerald G (Author). Tehran: Samat Publications; 2001. Persian.

[14] Lee jee H, Wringe C. Rational Autonomy. Morality and Educational. Journal of Philosophy of education. 1993; 27. 1.

[15] Kovanović V, Joksimović S, Gašević D, Siemens G, Hatala M. What public media reveals about MOOCs: A systematic analysis of news reports. British Journal of Educational Technology. 2015; 46(3): 510-527.

[16] Albó L, Hernández-leo D, Oliver M. Are higher education students registering and participating in MOOCs? The case of MiríadaX. EMOOCs 2016 conference. 2016 Febr 22-24: Graz, Austria.

[17] Stewart, B. L. (2004). Online Learning a strategy for Social Responsibility in Educational access, the Internet and Higher Education, Vol 7, Issue 4, 4 Quarter. PD. pp 299 – 310.

[18] The New York Times. Lewin T: Universities Abroad Join Partnerships on the Web.

[19] The New York Times. Pappano L: The Year of the MOOC.

[20] Brey, P. Social Constructivism. Techne: Journal of the Society for Philosophy & Technology. 1997; 5: 18-40.

[21] Zarghami S. Mooc and Inclusive Learning: Opportunity or bottleneck for continuous learning. 8th National Conference of the Iranian Philosophy of Education Association, Philosophy of Continuing Education. 2016: Ahvaz: Shahid Chamran University of Ahvaz, Iran.

[22] Dreyfus H. On the internet: Thinking in action. New York: Rout ledge; 2009.

[23] Samson, J., & Keen, B. Internet addiction [Internet]. (2005).

[24] Feenberg A. Community technology and democratic rationalization. The information society. 2002; 18: 181-192.

[25] Devi P. An ICT-based Distance Education model. An Evaluation of ICT-Based Models at the University of the South pacific [master’s thesis]. New Zealand: Victoria University of Wellington; 2006.

[26] Levy Y. Assessing the Value of E-learning Systems. The U.S. Information Science Publishing; 2006.

[27] Borges Sáiz F. The Role of the online learner: onsite students becoming online learners. DUGiDocs. 2008.

[28] Birch D. E-Learner Competencies. Downloaded 06.05.05. 2001.

[29] Mehrmohammadi M, et al. [Methodology for curriculum studies]. Shorts EC (Author).  Tehran: Publications of the Organization for the Study and Compilation of Human Sciences Books of Universities; 2013. Persian.

[30] Bagheri Kh. Approaches and research methods in the philosophy of education. In collaboration with Narges Sajjadieh and Tayebeh Tavassoli. Tehran: Research Institute for Cultural and Social Studies. 2010. Persian.

[31] Ihde D. Technology and science. In: Olsen JKB, Pedersen SA, Hendricks VF. (eds): A Companion to the Philosophy of Technology. Chichester: Wiley-Blackwell; 2009. p.51-60.

[32] Bunge M. Philosophical Inputs and Outputs of Technology. In: Robert C, Scharff V D. (eds.) Philosophy of Technology: The Technological Condition (an Anthology):  Blackwel Publisher; 2003: p.172-181.

[33] Kuhn Th S, Hacking I. The Structure of Scientific Revolutions. Chicago: University of Chicago Press; 2012.

[34] Williamson SN. Development of a self-rating scale of self-directed learning. Nurse researcher. 2007; 14 (2): 66- 83.

[35] Latour B. On Actor-network Theory. A few Clarifications Pius more than a few Complications. Soziale Welt. 1996; 47: 369-381.

[36] Delors J. The treasure within: Learning to know, learning to do, learning to live together and learning to be. What is the value of that treasure 15 years after its population? International Review of Education.

[37] Downes S. Connectivism and Connective Knowledge: Essays on meaning and learning networks. Canada: National Research Council; 2012.

[38] W. Lovitt. The question concerning technology & other essays. Heidegger M. (Author). New York: Harper Press; 1977.

[39] Ihde D. Technology and the lifeworld: From garden to earth. Bloomington: Indiana University Press; 1990.

[40] Holec H. Autonomy in foreign language learning. Oxford/ New York: Pergamon Press. First Published 1979. Council of Europe; 1981.

[41] Pintrich PR. A conceptual framework for assessing student motivation and self- regulation learning in colledge student. Educational Psychology Review. 2004; 16: 385- 407.

[42] Zimmerman B J. Academic studying and the development of personal skill: A self- regulatory perspective. Educational Psychologist. 1998; 33 (2/3): 73- 86.

[43] Odunaike S A, Chuene N D, Olugbara O O, Ojo S O. Institutional E-Learning Sustainability for Rural settings. World Congress on Engineering and Computer Science: 2011 October 19-21: San Francisco, USA.

[44] Cathrine P. Politics of Nature How to Bring Science in to Democracy. Latour B (Author). Cambridge, Massachusetts: Harvard university press; 2004.

[45] Christopherson KM. The Positive and Negative Implications of Anonymity in Internet Social Interaction the Internet Nobody know You Are a Dog. Computers in Human Behavior. 2007; 23: 3038-3056.

[46] Carr D. Three Approaches to Moral Education. Educational Philosophy and Theory. 1983; 15: 39- 51.

[47] Rimskii V. The Influence of the Internet on Active Social Involvement and the Formation and Development of Identities. Russia Education and Society. 2010; 52(8): 11-33.

[48] Kasket E. Being –Toward-Death in Digital Age. Existential Analysis. 2012; 23(2): 249-261.

[49] Bagheri noparast Kh. [Teaching to and learning from: Transformation in education in the light of agency and interaction]. Journal of Fundamentals of Education. 2013; 3 (2): 5- 16. Persian.

[50] Aksal F A. Developing evaluative tool for online learning and teaching process. The Turkish Online Journal of Educational Technology. 2011; 10(3).

[51] Tucker S Y. Promoting socialization in distance education. Turkish Online Journal of Distance Education. 2012; 13(1).

[52] Dreyfus H. Highway Bridges & Feasts: Heidegger & Borg man on How to Affirm Technologyv. Man, and World 1997; 30: 159–177.

[53] Pakseresht M J. [Rational autonomy the accepted model of individual self-government: A discussion on the goals of education. Journal of Educational Sciences]. Journal of Educational Sciences. 2009; 5: 3-20. Persian.

[54] Aviram A. Autonomy and Commitment: Compatible Ideas. Journal of Philosophy of Education. 1995; 29: 1.

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,114
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 391


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب