پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 11 |
| تعداد شماره‌ها | 210 |
| تعداد مقالات | 2,098 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,877,505 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,085,315 |
وجودشناسی عرفانی از نظر سید حیدر آملی (ره) و امام خمینی (ره) | ||
| پژوهش های هستی شناختی | ||
| مقاله 6، دوره 9، شماره 17، شهریور 1399 اصل مقاله (1.38 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22061/orj.2020.1388 | ||
| نویسندگان | ||
| قدرت الله خیاطیان* 1؛ الهام رضوانی مقدم2 | ||
| 1دانشیار گروه ادیان و عرفان دانشگاه سمنان | ||
| 2دانشجوی دکتری عرفان و تصوف اسلامی دانشگاه سمنان، مدرس دانشگاه سمنان | ||
| تاریخ دریافت: 28 تیر 1399، تاریخ پذیرش: 28 تیر 1399 | ||
| چکیده | ||
| وجودشناسی عرفانی، یکی از اساسی‌ترین مسائل مهم عرفان نظری محسوب می‌شود. عرفا، زمانی که از وجودِ مطلق سخن می‌گویند، منظور و مرادشان خداوند است. بی‌شک مهم‌ترین اندیشه‌های عرفانی سید حیدر آملی و امام خمینی را می‌توان در نظریات آنان در باب وجودشناسی جست‌و‌جو کرد. سید حیدر، از عرفای قرن هشتم، متأثر از آرای ابن‌عربی بود و امام، تحت‌تأثیر تفکرات صدرالمتألهین شیرازی. این جستار با روش توصیفی- مقایسه‌ای به شرح و بیان وحدت شخصی وجود، وحدت سنخی وجود و وجود مطلق پرداخته و در پی یافتن پاسخ به این مسئله است که در آرای وجودشناسی این دو عارف شیعی، چه نکات اشتراک و تفاوت وجود دارد؟ سید حیدر به پیروی از ابن‌عربی معتقد به حقیقت واحده شخصیه ذومراتب است و تشکیک را در ظهورات می‌داند، وی ضمن ارائه دلایل سه‌گانه‌ای برای وجود مطلق، قائل به اطلاق وجود می‌باشد. از سوی دیگر امام خمینی نیز، به‌‌کارگیری مطلق وجود را به جای وجود مطلق ناشی از خلط میان مفهوم و مصداق می‌داند. وی به تبعیت از ملاصدرا، به تشکیک خاصی و تشکیک در مظاهر قائل است. سید حیدر معتقد است مسبوقیت وجود مقید به وجود مطلق است؛ در حالی که امام، قوی‌ترین دلیل اثبات اطلاق وجود را عینیت ماهیت حق با وجود می‌داند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| وجودشناسی عرفانی؛ سید حیدر آملی (ره)؛ امام خمینی (ره)؛ وحدت سنخی وجود؛ وجود مطلق | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The mystical ontology of Sayyid Haidar Amoli and Imam Khomeini | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ghodratollah Khayaian1؛ elham rezvani moghadam2 | ||
| 1Semnan university | ||
| 2Ph.D. student of Sufism and Islamic Sufism in Semnan University | ||
| چکیده [English] | ||
| Mystical ontology is one of the most important issues of theoretical mysticism. Mystics refer to God when they refer to the Absohut being. Undoubtedly, the most important mystical ideas of Seyyed Haidar Amoli and Imam Khomeini can be searched for in their theories of ontology. Sayyid Haider, an eighth-century mystic, was influenced by the views of Ibn Arabi and Imam Khomeini, influenced by the thoughts of Sadr al-Mutallah Shirazi. This descriptive-comparative method describes and expresses the personal unity of existence, the genuine unity of the same type existence and the absolute being, and seeks to answer the question of what are the commonalities in the ontology of these two Shiiee mystics. Sayyid Haidar, following Ibn Arabi, believes in the truth of a personal unity of its own, and considers the gradation in appearance, He also offers three reasons for the Absolute Being, Believes that it absoluteness of being. Imam Khomeini, on the other hand, makes the distinction between the being absolute and the absolute being. And he considers the absolute application of the existence rather than the being absolute to be the result of the interplay between concept and object. Following Mulla Sadra's belief, he believes in both a certain form and a manifestation. Following Mulla Sadra's belief, he believes in both a Special gradation and a gradation in manifestation. Sayyid Haidar believes that the existence of the bound is absolute, while the Imam considers the strongest reason to prove the existence of the object as the essence of righteousness. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Mystical Ontology, Seyyed Heydar Amoli. Imam KhomeiniU, nity of the sametype Being, Absolute being | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 445 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 453 |
||