تعداد نشریات | 11 |
تعداد شمارهها | 208 |
تعداد مقالات | 2,090 |
تعداد مشاهده مقاله | 2,830,335 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,050,036 |
آموزش منظورشناسی زبان انگلیسی با رویکرد اجتماعی-فرهنگی | ||
فناوری آموزش | ||
مقاله 12، دوره 13، شماره 4 - شماره پیاپی 52، مهر 1398، صفحه 901-909 اصل مقاله (690.69 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22061/jte.2019.3632.1927 | ||
نویسندگان | ||
الهه زعفرانیه؛ منصور توکلی* ؛ عباس اسلامی راسخ | ||
گروه زبان انگلیسی، دانشکدهی زبانهای خارجی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
تاریخ دریافت: 20 خرداد 1397، تاریخ بازنگری: 01 اسفند 1397، تاریخ پذیرش: 05 اسفند 1397 | ||
چکیده | ||
پیشینه و اهداف: در دنیای یادگیری و آموزش زبان دوم، ساختارهای آموزشی بر مبنای مهارتهای ارتباطی پدید آمدهاند، و منجر به این شدهاند که به جای یادگیری محض قواعد و کلمات زبان، تسلط در استفاده اجتماعی و کارکردی از آنها هم اهمیت زیادی پیدا کند. بنابراین، مهارت و دانش منظورشناسی، یعنی توانایی استفاده از زبان و درک معانی در تعاملات اجتماعی، تبدیل به بخش عمدهای از مهارت زبان دوم شده است بهطوری که نداشتن این مهارت منجر به سوءتفاهم یا ضعف جدی در ارتباطات میشود. حال در این میان، یکی از مهمترین ابعاد مهارت منظورشناسی زبان، توانایی فرد در تفسیر و تولید صحیح کنشهای گفتاری است که در سالهای اخیر در حوزهی آموزش زبان توجه خاصی را به خود جلبکردهاست. این پژوهش تأثیر روش تدریس با رویکرد اجتماعی-فرهنگی را بر ارتقاء دانش منظورشناسی زبان انگلیسی در زبانآموزان ایرانی، با تأکید بر کنش گفتاری انتقادکردن بررسی میکند. روش ها: شرکتکنندگان دو کلاس 25 نفره از دانشجویان زبان انگلیسی بودند(گروههای ازمایش و کنترل). سعی بر آن شد که در این روش در گروه آزمایش، زبانآموزان تحت اصول رویکرد اجتماعی- فرهنگی عملکنند، یعنی یادگیری حین انجام کارهای مشارکتی. در این روش از دانشجویان خواسته میشد تا از تکالیف همدیگر به صورت شفاهی انتقاد کنند. معلم هم آموزش فردی و خصوصی منطبق با نیاز هر فرد را ارائه میداد. در هر دو گروه آزمایش و کنترل، میزان یادگیری زبانآموزان از طریق پیشآزمون، پسآزمونهای فوری و تأخیری بررسی شد. آزمونهای استفاده شده، آزمون تکمیل گفتمان و آزمون ایفای نقش بودند. اطلاعات جمعآوری شده و به کمک آزمون تیزوجی و مستقل تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که دانش منظورشناسی زبانآموزان در گروه آزمایش به طور معناداری بهبود پیدا کرد و آنها خیلی بهتر از گروه کنترل عمل کردند که نشاندهندهی تأثیر فوقالعاده عالی این روش تدریس بود. سپس از طریق مصاحبه با شرکتکنندگان، محققان به احساسات مثبت آنها در طی آموزش تحت این روش پی بردند(سطوح بالای هیجان و انگیزه، اضطراب کم، اوقات خوش، واضح بودن دستورالعملها و توضیحات) که خود سندی بر تأثیرات مثبت این روش است. نتیجهگیری: این پژوهش تأثیرات کوتاه و بلندمدت روشهای آموزشی با رویکرد اجتماعی-فرهنگی را بر ارتقاء دانش منظورشناسی زبانآموزان ایرانی با تأکید بر کنش گقتاری انتقادکردن نشان میدهد. در این مطالعه سعی شد تا اصول مهم نظریه اجتماعی-فرهنگی درحوزهی آموزش منظورشناسی زبان دوم عملی شود. نتایج نشان دادند که این روشها در کوتاه و درازمدت بسیار مؤثر هستند و این تأثیر فقط محدود به نتایج مثبت ارتقاء در یادگیری نبود بلکه این گونه روشها اثرات روحی و روانی مثبتی هم برای زبان آموزان بههمراه داشتند. نتایج این تحقیق میتواند به بعد عملی آموزش زبان دوم کمک کند. یافتههای تحقیق، درک معلمان را از نقش مهم روشهای آموزشی فرهنگی-اجتماعی در بافتی مثل ایران بالا میبرد و به آنها راههای عملیکردن نظریههای تازه ورود یافته به حوزهی منظورشناسی زبان دوم را نشان میدهند. همچنین به خاطر درنظرگرفتن احساسات زبانآموزان، این تحقیق میتواند برای هرگونه بحثی در زمینه روانشناسی آموزشی مؤثر باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
اموزش منظور شناسی زبان دوم؛ روش اجتماعی-فرهنگی؛ کنش گفتاری انتقاد کردن؛ ازمون تکمیل گفتمان؛ ازمون ایفای نقش | ||
موضوعات | ||
رویکردهای نوین آموزشی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Teaching English Pragmatics by Taking a Sociocultural Stance | ||
نویسندگان [English] | ||
E. Zaferanieh؛ M. Tavakoli؛ A. Eslami Rasekh | ||
English Department, Faculty of Foreign Languages, University of Isfahan, Isfahan, Iran | ||
چکیده [English] | ||
This study investigated the effects of sociocultural instruction on developing the speech act of criticizing. The participants were second language learners in two English learning classrooms as experimental and control groups. The participants in the experimental group operated under the basic principles of the socio-cultural approach with interactive tasks, cooperation, and scaffolding. They were asked to read and criticize a peer’s work orally. For this group, the teacher provided fined tuned instruction and mediated individual tutor feedback. For both the experimental and control groups, the learners’ pragmatic development was measured through pre-tests, immediate and delayed posttests performance of discourse completion and role-play tests. The researchers analyzed the results of tests through statistical procedures such as paired and independent t-tests. The results revealed that the experimental group significantly improved and performed better than the control group, indicating the successfulness of sociocultural instruction. Next, the researchers interviewed the participants to find about their feelings. After interviewing the participants, the researchers found positive feelings of learners about this kind of instruction including low degrees of stress, high levels of excitement, fun, motivation, and clarity that provided another evidence for worthwhile impacts of sociocultural instruction. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Teaching L2 Pragmatics, Sociocultural instruction, Speech Act of Criticizing, Discourse Completion test, Role-play test | ||
مراجع | ||
[5] Rose K. On the effects of instruction in second language pragmatics. System. 2005; 33: 385–399. [6] Kasper G, Rose K. Pragmatic Development in a Second Language. Blackwell, Oxford; 2002. [19] Van Lier L. The classroom and the language learner. London: Longman; 1998. [22] Domakani M, Felfelian S. L2 learner interlanguage pragmatic development within ZPD activated proximal context. Paper presented at the first conference on interdisciplinary approaches to language learning and teaching, Mashhad, Iran; 2012. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,067 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 518 |