پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 11 |
| تعداد شماره‌ها | 225 |
| تعداد مقالات | 2,251 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,384,985 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,434,846 |
ابطال تشکیک عینی و حرکت جوهری در مکتب نومشّائی رجبعلی تبریزی | ||
| پژوهش های هستی شناختی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 23 شهریور 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22061/orj.2025.2403 | ||
| نویسنده | ||
| محمود هدایت افزا | ||
| دانش آموختۀ دکتری دانشگاه تهران پست دکتری از بنیاد علم ایران | ||
| تاریخ دریافت: 05 آذر 1403، تاریخ بازنگری: 23 شهریور 1404، تاریخ پذیرش: 23 شهریور 1404 | ||
| چکیده | ||
| ایدۀ حرکت در جوهر اشیا که در اندیشههای پیشاسقراطی و برخی آثار عرفانی مطرح بود، از ابداعات فلسفی صدرالدین شیرازی به شمار میآید. این ایده، به طور مستقیم با مسئلۀ «تشکیک عینی» در ارتباط است و صدرا نیز پیشتر بر پایۀ دو نظریۀ «اصالت وجود» و «اعتباریت ماهیات» به تصویرسازی خاصّی از «تشکیک در حقیقت وجود» دست یافته بود. امّا از میان منتقدان تفکّر صدرایی، رجبعلی تبریزی با طرح اصطلاحاتی نو و ارتقای ادبیات مشّائیان، تفکّری نومشّائی پدید آورد تا یارای تحلیل و ارزیابی نظرات جدید فلسفی باشد. پژوهش پیش رو با روش توصیفی ـ تحلیلی، عهدهدار تبیین و ارزیابی پیشفرضهای تصوّری و تصدیقی تبریزی، در ابطال دو ایدۀ مرتبط «تشکیک عینی» و «حرکت جوهری» است. از تأمّلات بایسته در اندک آثار حکیم و تقریرات دروس او، به ویژه دو متن الاصول الآصفیة و تعلیقات قوامالدین رازی، دو گونه نقّادی نسبت به نظریۀ حرکت جوهری استنباط میشود: نخست نقض مقدّماتی که حرکت جوهری بر آنها ابتنا دارد که مهمترین آنها «ذات انگاری وجود»، «اعتباریت ماهیت» و «تشکیک عینی وجود» است و دوم، دلایل مستقل حکیم تبریزی در نفی حرکت جوهری که همگی بر اشکال معروف «گم شدن متحرّک» و تأکید بر بقای موضوع حرکت ابتنا دارند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تشکیک عینی؛ حرکت جوهری؛ موضوع حرکت؛ ملّاصدرا؛ رجبعلی تبریزی؛ قوامالدین رازی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Refutation of Objective Develoment and Substantial Movement in the Neo-Peripatetic School of Rajab Ali Tabrizi | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mahmud Hedayatafza | ||
| PhD student of Tehran University Post doctorate from Iran Science Foundation | ||
| چکیده [English] | ||
| The idea of motion in the essence of things, which was discussed in pre-Socratic thought and some mystical works, is considered one of Mulla Sadra Shirazi’s philosophical innovations. This idea is directly related to the issue of “objective gradation” and Sadra himself had previously arrived at a unique depiction of “gradation in the reality of existence” based on the two theories of “primacy of existence” and “validity of essences”. However, among the critics of Sadra’s thought, Rajab Ali Tabrizi, by introducing new terminology and advancing the literature of the Peripatetics, brought forth a Neo-Peripatetic perspective to facilitate the analysis and evaluation of new philosophical viewpoints. This research, employing a descriptive-analytical method, undertakes the explanation and evaluation of Tabrizi’s conceptual and propositional presuppositions in invalidating the two related ideas of “objective gradation” and “substantial motion”. From the necessary reflections on the limited works of the Hakim and the transcriptions of his lessons, particularly the two texts Al-Usul al-Asifeyah and Ta’liqāt-e Qavām al-Dīn Rāzī, two types of critique regarding the theory of substantial motion can be inferred: First, the refutation of the premises upon which substantial motion is based, the most important of which are “the substantialization of existence”, “the validity of essence” and “objective gradation of existence”. Second, Hakim Tabrizi’s independent arguments for the negation of substantial motion, all of which are based on the well-known problem of the “disappearance of the mover” and an emphasis on the persistence of the subject of motion. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Objective Gradation, Substantial Motion, Subject of Motion, Mulla Sadra, Rajab Ali Tabrizi, Qavam al-Din Razi | ||
| مراجع | ||
|
Ahsa’e, A. Sharh al-Arshiyyah. edited by al-Dabbab, S.A. Beirut: Moassese-ye Shams-e Hejr; 2005. Arabic. ـــــــــــــــــــ. Sharh al-Masha’ir. edited by al-Bu’ali, T.N. Beirut: Moassese-ye al-Balagh; 2007. Arabic. Aristotle. Metaphysics (Maba’d al-Tabi’ah). translated by Lotfi Tabrizi, M.H. Tehran: Tarh-e No; 1999. Persian. Amini, J. Mulla Rajab Ali Tabrizi and the Philosophical School of Isfahan. Tehran: Mowla; 2019. Persian. Asgari, M. Explanation and Examination of the Views of Mulla Rajab Ali Tabrizi in the Treatise Al-Asl al-Asil. Master’s Thesis. Qom: University of Religions and Denominations; 2018. Persian. Avicenna, H. Al-Shifa (Al-Mantiq). edited by Zayid, S. Qom: Maktabat Ayatollah al-Marashi; 1984. Arabic. ـــــــــــــــــــــــ. Al-Shifa (Al-Tabi’iyat). edited by Beyoumi Madkour, E. and Zayid, S. Qom: Maktabat Ayatollah al-Marashi; 1985. Arabic. ـــــــــــــــــــــــ. Al-Mobahathat. edited by Bidarfar, M. Qom: Bidar; 1992. Arabic. ـــــــــــــــــــــــ. Al-Elahiyat min Kitab al-Shifa. edited by Hasanzadeh Amoli, H. Qom: Daftar-e Tablighat-e Eslami; 1997. Arabic. Azad-Moghaddam, Z. & Javarshakian, A. & Hosseini Shahroudi, M. “The Foundations of Denying Substantial Motion in the Thought of Hakim Mulla Rajab Ali Tabrizi”. History of Philosophy, 2020; 11(2): 53-78. Persian. Briyih, E. History of philosophy in the Greek Period. translated by Davoudi, A.M. Tehran: University of Tehran; 2004. Persian. Copleston, F.C. History of Philosophy, Vol. 1: Greece and Rome. translated by Mojtabavi, J. Tehran: Elmi va Farhangi; 2009. Persian. Daneshpajouh, M.T. “Editor’s Introduction to Kasr-e Asnam-e al-Jahileyah”. Tehran: University of Tehran; 1961. Persian. Elahi Ghomshiee, M. General and Specific Divine Wisdom. Tehran: Eslami; 1984. Persian. Fakhr Razi, M. Al-Mabahith al-Mashriqiyyah. Qom: Bidar; (n.d.). Arabic. Foroughi, M.A. The Course of Philosophy in Europe. Tehran: Zavvar; 2006. Persian. Hakim Tabrizi, R.A. Al-Asl al-Asil (Al-Usul al-Asifeyah). edited by Akbari Beyragh, H. and Javanpour Heravi, A. Tehran: Anjoman-e Athar va Mafakher-e Farhangi; 2007. Arabic. Hedayatafza, M. “Conceptual Analysis of the Title Neo-Peripatetic Philosopher and its Application to Hakim Rajab Ali Tabrizi”. Metaphysical Research, 2020; 1(2): 229-256. Persian. ــــــــــــــــــــــــــــــ & Anvari, S. “The Relationship between Existence and Quiddity in the Neo-Peripatetic School of Hakim Rajab Ali Tabrizi”. Sinaic Wisdom, 2022; 34(2): 91-117. Persian. Ibn-e Arabi, M. Insha’ al-Dawa’ir. Leiden: Brill Publishing; 1917. Arabic. Ibn-e Rushd, M. Risaliyi al-Sama’ al-Tabi’i. edited by Jahami, G. and Ajam, R. Beirut: Dar al-Fikr al-Lubnani; (n.d.). Arabic. Malekshahi, H. Motion and the Fulfillment of its Divisions. Tehran: Sorush; 2009. Persian. Mirdamad, M.B. Al-Qabasat. compiled by Mohaghghegh, M. and colleagues. Tehran: University of Tehran; 1988. Arabic. Mulla Sadra, M. Al-Hekmat al-Mota’aliyah fi al-Asfar al-Aghliyah al-Arba’ah. Qom: Mostafavi; 1989. Arabic. ـــــــــــــــــــــــــــــ. Resale-ye “Shavahed al-Robubeyah”, in the Majmoue Rasa’il Falsafeyah. Beyrout: Dar Ehya al-Torath al-Arabi; 2001. Arabic. ـــــــــــــــــــــــــــــ. Sharh va Ta’ligh bar Elaheyat-e Shefa. edited by Habibi, N.G. Tehran: Bonyad-e Hekmat-e Eslami Sadra; 2003. Arabic. Owjabi, A. “Introduction to the Collected Works of Mir Ghavam al-Din Razi”. Tehran: Hekmat; 2010. Persian. Pirzadeh, M.R. Ma’aref al-Elaheyah. Tehran: Central Library of the University of Tehran, Manuscript 1919; (n.d.). Arabic. Sabzevari, H. Sharh al-Manzumah. Commentaries by Amoli. M.T. and edited by Hosseini Milan, F. Qom: Zavi al-Ghorba; 2009. Arabic. Suhrawardi, S. Hikmat al-Ishraq. in Majmoue Mosannafat, Vol. 2. edited by Corbin, H. and Nasr, H. Tehran: Pazhouheshgah-e Olum-e Ensani va Motale’at-e Farhangi; 1996a. Arabic. ـــــــــــــــــــــــــــ. Al-Mashari’ wa al-Mutarahat. in Majmoue Mosannafat, Vol. 1. Ibid; 1996b. Arabic. Tahnavi, M.A. Kashshaf Estelahat al-Fonoun va al-Olum. Beyrout: Maktabat Lobnan Nashiroun; 1996. Arabic. Werner, C. The Course of Philosophy in Greece. translated by Bozorg Naderzad, Tehran: Zavvar; 1968. Persian. Yazdanpanah, Y. The Philosophy of Illumination. Research and writing by Alipour, M. Qom: Pazhouheshgah-e Howze va Daneshgah; 2010. Persian. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2 |
||