پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 11 |
| تعداد شماره‌ها | 227 |
| تعداد مقالات | 2,309 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,591,144 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,631,046 |
واکاوی پیچیدگی‌های بازآفرینی پایدار در بافت‌های مرکزی شهری (موردپژوهی: شهرکرد) | ||
| معماری و شهرسازی پایدار | ||
| مقاله 1، دوره 13، شماره 1، شهریور 1404، صفحه 1-26 اصل مقاله (915.03 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22061/jsaud.2025.11325.2265 | ||
| نویسندگان | ||
| علی حسینی* 1؛ محمدرسول ظفری2؛ علی صابری3 | ||
| 1دانشیار، گروه جغرافیای انسانی و برنامه‌ریزی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران، | ||
| 2کارشناس ارشد، جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، گروه جغرافیای انسانی و برنامه‌ریزی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 3دانشجوی دکتری، برنامه‌ریزی آمایش سرزمین، گروه جغرافیای انسانی و برنامه‌ریزی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 15 مهر 1403، تاریخ بازنگری: 23 بهمن 1403، تاریخ پذیرش: 18 فروردین 1404 | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: یکی از مهمترین رویکردهای جدید در احیای بافت‌های فرسوده شهری، رویکرد بازآفرینی شهری است. در این رویکرد تمامی ابعاد اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیرساختی همگام و همسو در جهت نیل به پایداری مورد بهبود قرار می‌گیرند. مشارکت اجتماعی نیز لازمه اجرای طرح‌های بازآفرینی شهری است. با توجه به این نکته، در پژوهش حاضر به بررسی وضعیت ابعاد و شاخص‌های بازآفرینی شهری با رویکرد اجتماع‌محور در بافت فرسوده شهرکرد پرداخته شد. روش تحقیق: روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر ابزار پرسشنامه است. جامعه آماری پژوهش تمامی ساکنان محدوده بافت فرسوده شهرکرد است. نتایج و بحث: نتایج پژوهش نشان داد وضعیت کلی ابعاد و شاخص‌های بازآفرینی در بافت فرسوده شهرکرد مناسب نیست و در این میان، ابعاد اجتماعی و زیست‌محیطی وضعیت نامناسب‌تری نسبت به دیگر ابعاد مورد مطالعه دارند. همچنین از نظر میزان اهمیت، در بعد کالبدی، شاخص دسترسی و خدمات، در بعد اجتماعی، هویت، در بعد زیست‌محیطی، ظرفیت قابل تحمل و در بعد اقتصادی نیز شاخص نظام فعالیت‌ها دارای بیشترین میزان اهمیت بودند. مطابق نتایج به دست آمده از آزمون‌های آماری بین شاخص‌های مورد بررسی و بازآفرینی اجتماع محور رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. با توجه به تأیید وجود تفاوت در میان تأثیرگذاری ابعاد بر وضعیت بازآفرینی بافت فرسوده شهرکرد، بعد اجتماعی دارای بیشترین اثرگذاری بر وضعیت موجود بازآفرینی در محدوده مورد مطالعه بود. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد بافت فرسوده شهرکرد با چالش‌ها و مشکلات زیادی دست به گریبان بود و مدیریت شهری در راستای بهبود وضعیت موجود این بافت و جلوگیری از به حاشیه رفتن آن نتوانسته است اقدام مناسبی انجام دهد و الگوهای مختلف بازآفرینی در مورد این بافت مورد اغفال قرار گرفته‌اند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بافت مرکزی شهری؛ بازآفرینی شهری؛ پایداری؛ بازآفرینی اجتماع‌محور؛ شهرکرد | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Unraveling the Complexities of Sustainable Urban Regeneration in Central Urban Fabrics (The case study of Shahrekord) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ali Hosseini1؛ Mohammad Rasoul Zafari2؛ Ali Saberi3 | ||
| 1Associate Prof., Department of Human Geography and Planning, Faculty of Geography, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| 2M.A. of Geography and Urban Planning, Department of Human Geography and Planning, Faculty of Geography, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| 3Ph. D student of Spatial planning, Department of Human Geography and Planning, Faculty of Geography, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Introduction: One of the most prominent contemporary methods to revitalizing deteriorated urban fabrics is the urban regeneration approach. This approach aims to enhance social, economic, physical, and infrastructural dimensions in a coordinated and integrated manner to achieve sustainable urban development. Community participation is also considered a fundamental prerequisite for the successful implementation of urban regeneration initiatives. In this context, the present study aims to evaluate the status of community-based urban regeneration dimensions and indicators within the deteriorated fabric of Shahrekord. Research Method: The study adopts a descriptive-analytical methodology, utilizing a questionnaire as the primary data collection tool. The statistical population includes all residents living within the deteriorated urban area of Shahrekord. Results and Discussion: The findings indicate that the overall condition of urban regeneration dimensions and indicators in Shahrekord's deteriorated fabric is unsatisfactory. Among the studied dimensions, social and environmental aspects are in relatively poorer condition compared to the others. In terms of importance, the accessibility and service provision indicator ranked highest within the physical dimension, identity was the most significant in the social dimension, carrying capacity in the environmental dimension, and activity system in the economic dimension. Statistical analysis using Pearson's correlation test demonstrated a significant and positive relationship between the studied indicators and community-based regeneration. Furthermore, among the various dimensions assessed, the social dimension exhibited the most substantial impact on the current status of regeneration in the study area. Conclusion: The study concludes that the deteriorated urban fabrics of Shahrekord is grappling with considerable challenges, both structural and socio-economic. Urban management efforts have been insufficient in addressing these issues, failing to either improve the existing conditions or prevent further marginalization of the area. Consequently, diverse models of urban regeneration have been either overlooked or inadequately applied in this context. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Central urban fabric, Urban regeneration, Sustainability, Community-oriented regeneration, Shahrekord city | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 314 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 120 |
||